15 de marzo de 2009

Yashica, Toxa e Carboeiro

Isto é, resumo das probas que fixen cun obxetivo Yashica ML 50mm 1:1,9 de vai só vinte anos, nunha andaina que nos levou dende o mosteiro de Carboeiro ata a fervenza do río Toxa.




Fumaria officinalis
(en galego, herba dona ou pombiña).










Óculo nunha fiestra do mosteiro de San Pedro de Dozón, do século XII. Só queda a igrexa, dunha nave rematada nunha ábsida semicircular. Pequeniño, é unha preciosidade, cunhas proporcións e formas moi chusquiñas.
















Lithodora diffusa (ou chupamel, supoño que polo moito que gustan as abellas de libaren nestes breixos).








Pero que mala ostia que tiñan estes gansos!









Bellis perennis (é dicir, a simpática margarida de toda a vida).









Romulea bulbocodium









A fervenza do Toxa, seica a meirande de Galicia con 60m de caída (o que dixo iso nunca estivera nalgunhas de Ourense coma a da Portela do Home ou mesmo na terra de Conso).


Antes ía moita máis auga, pero agora a maioría é desviada por unha canle cara unha minicentral hidraúlica.























Arquivoltas da entrada principal á igrexa do mosteiro de Carboeiro, no medio dunha marabillosa fraga nun meandro do río Deza. Ten a súa orixe no ano 936, arrasado por Almanzor foi reconstruído no ano 999 coa fábrica actual.


















Ista adicada a L. e o seu magoado pai.









Unhas fermosas sobreiras (noutras partes chámanlle corticeiras, pois delas extráese a cortiza) entre a merda pinoeucalíptea de sempre. Mestura dos ecosistemas Atlántico e Mediterráneo que disfrutaron os nosos antergos e dos que case xa non queda nada.






















































Isto é o custe de que un vigués poda ir rápidamente a Santiago ou Coruña en AVE: o trazado pasa a uns metros da fervenza. Ademais dos estragos na Natureza, hai que engadir o inmenso custo económico das obras e a voracidade enerxética dun tren de alta velocidade (é unha barbaridade, unha aberración poñer un tren de alta velocidade que faga paradas cada vinte kilómetros: Vigo, Pontevedra, Vilagarcía, Santiago).



E para que os habitantes das cidades galegas teñan un tren bonitiño, os galegos que estaban servidos polo tren de cercanías ten que quedar sen ese servizo, dependentes do transporte privado. Cidadáns de primeira e aldeáns de segunda. Coma sempre.

CQC - Estíbaliz Gabilondo
Parte 1
Parte 2



11 comentarios:

Anónimo dijo...

Conozo o mosteiro dende antes que empezaran a restauralo,iamos algunha vez a pasear por ali,tamen estuven na fervenza, pero xa hai tempo e non sabia que joderan a paisaxe dese xeito,magoa,a nosa galiza bonita ta a desaparecer.

Anónimo dijo...

Que asco das con estas fotazas, a la fumaria para lo pequeñita que es la haces parecer una planta de inigualable belleza. Será que la tiene pero por chiquitina pasa desapercibida. Sips, maldito Ave, es una vergüenza, no parecen cansarse en malgastar el dinero público en obras que solo sirven para que la gente acomodada se sienta aún más acomodada. A mí también me duele ver en muchos paisajes idílicos de repente obras humanas que estropean la vista y realizan mcuhos más daños que hasta que no es demasiado tarde no se perciben. Las peores son las autopistas y similar que fragmentan el hábitat y dificultan la supervivencia de muchas especies. Cuando la población comprenda la importancia de la preservación de la naturaleza será cuando los políticos lo hagan, más si la primera lo hace saber. Pero españa es un país de... (mejor me callo) donde si reaparece una especie de gran valor ni en lso telediarios sale (salvo que sea una cría de lince, que es como el panda en china) y si se puede joder el poco hábitat que le resta pues se hace, como se le ocurrió querer vivir donde tenía que construirse una urbanización o una centra, o cualquier otra muestra de prepotencia humana cementeril. Saludos.

wenmusic dijo...

Qué nivel de detalle en las flores, compañeiro.

No sé exactamente como va a quedar la red ferroviaria en Galicia, pero tengo entendido que se pierden trenes normales para tener solo el AVE. Es un atropello.

Mendiño dijo...

Por lo que tengo entendido: quedarán sólo el AVE y las lanzaderas en la línea que recorre la fachada Atlántica. De hecho, ya se han cerrado varias estaciones intermedias, al quedar las vías seccionadas por el trazado del AVE.

Es un modelo centralista del territorio (prestando dedicación exclusiva a las grandes urbes) que deja sin servicio a las entidades medianas y pequeñas de población. Precisamente en Galicia, y precisamente en la costa, que es el paradigma de poblamiento disperso.

Es aplicar un modelo de tren castellano a una realidad totalmente diferente.

Como ir a venderles equipos de aire acondicionado a los inuit, absurdo.

Galicia está pasando de una red monovía no electrificada, a la alta velocidad. Del s.XIX al XXI sin pasar por el XX. Desvestir a un santo para vestir a otro (dar mejor servicio a las ciudades privando del mismo a los pueblos).

En vez de meter dinero en crear una red doble vía electrificada más densa, para que las empresas gallegas puedan sacar sus productos con mayor facilidad, flexibilidad y economía, gastamos sumas exhorbitadas en un proyecto sólo para pasajeros, y no todos, sino sólo los más adinerados.

Absurdo.

Y encima, centralista. Porque cuando esté acabado, podremos llegar a Madriz en 3 horas y pico (ahora 8 ó 9, es alucinante), pero para ir a Barcelona seguirán siendo 14 horas (tercermundista, y encima te sale el billete de ida por 70 ouros, cuando uno de avión lo puedes sacar por 35 ida y vuelta, y tardas una hora).

El AVE no está adaptado a la realidad gallega. Para empezar, aún quiero ver cómo lo pasan por mis montañas, las que conozco tanto. Aún no tienen ni puta idea de cómo van a cruzar las portillas de la Canda y el Padornelo.

A ver de dónde coño sacan el dinero...

Ni un sólo estudio de rentabilidad. No se sabe si Galicia necesita esa obra, a ese precio, pero los políticos bla,bla,bla...


Helena, ahora que dices, es cierto. Lo del lince es como lo de las ballenas. Debe ser que como son grandes, o fotogénicos, la peña les hace caso. Como se trate de una especie de araña, de una rana o una salamandra. Y ya ni te digo de un hierbajo...ya les pueden dar mucho por culo, porque nadie se entera de la amenaza. Por mucho que puedan ser más importantes para el equilibrio del conjunto del sistema que tal especie "emblemática".

Xaquín, a fermosa Galicia das lendas non é que esté a desaparecer. É que non a coñeceron nen nosos abós. Dende hai douscentos anos en Galicia cortáronse, cortáronse, cortáronse todas as árbores. Sistemáticamente. Galicia era fonte inagotábel de madeira barata.

Cando se deron de conta que non era inagotábel, comezaron a plantar especies de fóra de ciclo curto...e acabárona de escarallar.

Anónimo dijo...

¿Cómo que premio a la pelota del año? He dado mi opinión, no he pretendido que fuera un cumplido para hinchar el de por sí enorme ego que tienes, :p. Te diré que otras no me gustan tanto porque al quedar algunos pétalos desenfocados fastidia el conjunto, con lo que tendrás que jugar más con la cámara. Espero que te vaya bien el concurso y tenga que reconocer que no soy pelota, en todo caso sincera. Una apherta!

Mendiño dijo...

Joas joas joas!

Lo de los pétalos desenfocados, me temo que no tiene remedio. Cuando trabajas con esta ampliación, el campo enfocado es mínimo. Todo lo que allá más acá o más allá, sale desenfocado. Para que te hagas una idea, una gotita de agua en la punta de una hierba puede ser demasiado grande, y salir desenfocada la parte más cercana de la esfera.

Por eso tienen tanto mérito las fotos macro, el enfoque es crítico, cuestión de décimas de milímetro.

Puedes aumentar el campo enfocado cerrando el diafragma, pero entonces aumentan los tiempos de exposición (tienes que usar trípode) y, sobre todo, baja la calidad de la imagen por fenómenos de difracción.

Mira otras macros y verás como no es posible sacar todo enfocado, a no ser que esté en el mismo plano.

Si se pudiera hacer mejor, lo haría. Pero en este caso es imposible. E incluso así, ya se me ocurrirá algo para superarme...

XDDDDDDD

Anónimo dijo...

Non falo da das lendas,falo da que conocin,habia moitos piñeiros, pero tamen carballos,freixos,castiñeiros....despois chegaron os "arcolitos"...primeiro en plantacions ailladas e controladas pero eso durou pouco e os paisanos foron repoboando eucaliptus porque era mais rendible a curto prazo; agora tanse desfacendo deles.Eu conocin unha zoa onde non habia eucaliptus e o lume non queimara ainda, carballos, castiñeiros,freixos,sabugueiros....e non hai tantos anos ¡eh! que eu son novo
XD

Anónimo dijo...

Pues si. Doy fe... purito asquito me das de envidiosos que soy.

Gracias por la dedicatoria.

Mendiño dijo...

Hala Javi, a ladrar tu rencor por las esquinas. :P

Resentido, más que resentido!

XDDDDDD


Xaquín, agora que dis, vale, neste últimos trinta anos empeorou a cousa. Si, supoño. Pero o peor penso que xa estaba feito cando nós chegamos ó mundo.

¿Cómo era esa canción?



Asturalia

Ocalitos, munchos ocalitos.
Ocalitos, ya tan maduros.
Ocalitos, munchos ocalitos.
Ocalitos, fáltenmos canguros
n’Asturalia.
Turismu verde, llévate una montaña.
Turismu verde, hai verde asgaya
n’Asturalia.
¿Y na cultura?
Premios Principiegos,
asina conocennos.
Premios Principiegos,
sóbranos dineru
n’Asturalia.
¡Queremos ser una isla!

Do disco "¿Asturies o trabayes?" de Dixebra.

¿Seguirán a tocar, esa xente? Vou botar unha ollada, prestábanme eses guajes!

flor de un día dijo...

La de los gansos la habría recortado un poquito. Me molestan un poco los de la derecha, sobre todo por la sobreexposición. Además, el que quedó mejor es el que creo que tiene más juego que dar, con esa pose, tan gallardote él... Si le quito los otros, más sosotes, voy directa a mirar al chulapón y mola más. :)

De las demás ya no tengo mucho más que decirte, creo.
Que me gustan mucho. Simplemente. Pero eso ya te lo ha repetido todo el mundo así que...

Mendiño dijo...

Lo hice. Hubo otra foto que sí que salía sólo el ganso más cabrón, sin embargo me gustó más ésta.

A mi no me molestan los compañeros, desenfocados y sobreexpuestos. Me parece que hacen bonito, que completan la escena.

Es cuestión de gustos. Quizá tendrías que ver ambas para comparar. De todas formas...gracias por la crítica.

Y ahora, puedes continuar haciéndome la pelota. No por reiteradas las loas son menos merecidas.

XDDDDDD