Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.
NEGRA SOMBRA
ROSALÍA DE CASTRO (Follas Novas, 1880)
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.
NEGRA SOMBRA
ROSALÍA DE CASTRO (Follas Novas, 1880)
Preciosos versos que reflejan el intenso sentimiento...
ResponderEliminarMe ha encantado volver a recordarlos una vez más.
Muchas gracias, Raiña.
Muy buena la versión con música de Luz Casal...la recuerdas, no? mira que sonó en casa :-)
ResponderEliminarRosalía es Rosalía...
ResponderEliminarY tanto que la recuerdo m, de hecho aún sigo cantándola ;)
ResponderEliminar